Božia spravodlivosť
Prevzaté z inej we.stránky: Galéria autorov a prekladateľov - Solas - čítanie o živote v Kristu
Spravodlivosť Boha je jedna z jeho základných vlastností.
Spravodlivosť je definovaná dodržovaním zákona či normy.
Boh však nie je pod žiadnym zákonom, nikto ho nemôže dať pod nejakú normu.
Jeho spravodlivosť je jeho vnútorná vlastnosť, tvorí súčasť podstaty jeho bytia.
Boh je zákonodarca. Jeho zákon, jeho prikázania, ním formulované požiadavky predstavujú spravodlivosť, ktorú Boh vyžaduje od stvorených bytostí (od tvorstva). Božia spravodlivosť sa prejavuje aj v tom, že Boží zákon je spravodlivý (Rímskym 7:12).
Boh je však nielen zákonodarca, ale aj sudca.
Súčasťou Božej spravodlivosti je aj to, že Boh spravodlivo súdi, je spravodlivý sudca.
Božia spravodlivosť sa prejavuje aj v tom, že Boží zákon požaduje, aby medzi stvorenými bytosťami panovala spravodlivosť.
Boh ustanovuje právo (spravodlivosť) a toto právo (spravodlivosť) aj vymáha (Jeremiáš 9:24).
Koná konzistentne (zhodne) so svojou prirodzenosťou, čím sa prejavuje ako spravodlivý Boh.
Božia nariaďujúca vôľa, zákon, smeruje voči človeku/stvorenstvu.
Vymožiteľnosť práva zo strany Boha ako spravodlivého sudcu je dokonalá.
Ani jedno jedinké prestúpenie Božieho zákona nezostane nepotrestané.
Boh sa nám zjavuje ako spravodlivý Boh a zjavuje sa nám aj ako spravodlivý sudca. V Písme je Božie konanie s ľuďmi popísané pomocou výrazov známych zo súdnictva. Všetky Božie súdy sú podľa spravodlivosti, podľa Božieho práva (Božieho zákona). Pretože Boh je spravodlivý, od ľudí požaduje spravodlivosť, t. j. podriadenie sa svojmu zákonu. Prestúpenie či neplnenie svojho zákona spravodlivo trestá (Izaiáš 5:16; Skutky 17:30-31; Rímskym 2:5).
Ospravedlnenie zo zákona – vlastná spravodlivosť
Spravodlivým by sa človek stal, keby naplnil celý Boží zákon, čo znamená, že by ani raz neprestúpil žiadne Božie prikázanie (zákaz) a vykonal by v plnej miere všetko, čo Božie prikázania nariaďujú. Ak by toto človek celým svojím životom žil, dosiahol/dokázal a naplnil, bol by na Božom súde (po svojej smrti – Židom 9:27) Bohom vyhlásený za spravodlivého. Podľa biblickej terminológie to znamená, že by bol „ospravedlnený zo zákona“ (Rímskym 2:13) a stal by sa „spravodlivým zo zákona“. Spravodlivosť zo zákona znamená, že človek sám musí celú spravodlivosť podľa zákona žiť, a keď ju celú odžije, tak táto spravodlivosť sa stáva jeho „vlastnou spravodlivosťou“, „spravodlivosťou zo skutkov“, „spravodlivosťou zo zákona“, „spravodlivosťou zo skutkov zákona“. Preto Boží súd (súd veľkého bieleho trónu) bude prebiehať tak, že sa otvoria knihy, v ktorých sú zapísané všetky skutky každého človeka. Ľudia na tomto súde budú súdení podľa toho, čo vykonali, podľa svojich skutkov, podľa svojej vlastnej spravodlivosti. Všetci ľudia, ktorí sú pod zákonom, a to sú všetci, ktorí neuverili evanjeliu, budú súdení tak, že sa najprv vyšetrí, či sa preukáže ich vlastná spravodlivosť. Ak by bol niekto na tomto súde na základe svojich skutkov potvrdený ako spravodlivý, bol by vyhlásený za spravodlivého – bol by ospravedlnený zo zákona.