Ospravedlnenie
Prevzaté z iných web.stránok: Galéria autorov a prekladateľov - Solas - čítanie o živote v Kristu
No, teraz je zjavená spravodlivosť Božia bez zákona, osvedčovaná zákonom i prorokmi,
avšak spravodlivosť to Božia skrze vieru Ježiša Krista cieľom všetkých a na všetkých veriacich.
Rímskym 3:21-22
Ospravedlnenie je v Biblii pre ľudí a ich spásu kľúčová udalosť. Ospravedlniť (niekoho) je právny výraz a súdny výrok, ktorý znamená oslobodenie spod obžaloby, vyhlásenie za nevinného. Je opakom slova odsúdiť. V biblickom ponímaní ide o ospravedlnenie bezbožného, ktorý uveril v evanjelium Ježiša Krista. Byť Bohom ospravedlnený súčasne znamená aj byť ním právne, súdnym rozhodnutím uvedený, ustanovený do postavenia spravodlivého (vyhlásený za spravodlivého), pretože pred Bohom sú možné len dve postavenia: hriešnik (vinník) alebo spravodlivý (nevinný).
spravedlnenie z viery – počítaná spravodlivosť
Od pádu Adama (a tým aj celého ľudstva) do hriechu je každý človek porušený hriechom, rodí sa pod mocou hriechu, je neschopný nezhrešiť. Okrem toho, že nesie Adamovu vinu, ktorú dedí (ktorá mu je pripočítaná), je vinný aj vlastnými hriechmi, vlastnými prestúpeniami Božieho zákona. Každý človek je hriešny a nespravodlivý. Pritom Písmo zjavuje, že žiaden človek nie je schopný dosiahnuť spravodlivosť, spravodlivosť podľa Božieho zákona, vlastným úsilím. V Božom kráľovstve, v Božej prítomnosti však môže prebývať iba ten, kto je spravodlivý, a to spravodlivý podľa Božej vôle a jeho normy. Pretože to človek sám nedokáže, iniciatívu do rúk musí zobrať Boh. Ako Boh dosiahne to, že z nespravodlivého, vinného, hriešneho človeka, hriešnika, sa stane človek spravodlivý, človek Bohom prijatý? O tom je ospravedlnenie z viery a o tom je tento článok.
Vysvetlenie „ospravedlnenia z viery“
Ako píšeme aj v predslove článku, ospravedlniť (niekoho) je právny výraz a súdny výrok, ktorý znamená oslobodenie spod obžaloby, vyhlásenie za nevinného. Písmo o Bohu zjavuje, že Boh je sudca celej zeme (1. Mojžišova 18:25) a pritom je spravodlivý sudca (2. Timoteovi 4:8). Od ľudí požaduje podriadenie sa svojej spravodlivosti, t. j. podriadenie sa svojim prikázaniam (Matúš 7:21; Rímskym 2. kapitola). Je to Boh, ktorý, ako zjavuje Písmo, má právo a moc človeka odsúdiť alebo ospravedlniť. Je to tak preto, lebo Hospodinovi, ako Kráľovi, prináleží ako stránka právna, tak aj stránka výkonná. V akte ospravedlnenia z viery, ako o tom vyučuje apoštol Pavol v Liste Rímskym, ide o vynesenie priaznivého, oslobodzujúceho (ospravedlňujúceho) rozsudku (Rímskym 3:23-26).
V predchádzajúcom sme hovorili o ospravedlnení zo zákona. Ospravedlnenie z viery je zásadne iné ako ospravedlnenie zo zákona. Ospravedlnenie zo zákona je postavené na zistení skutkovej podstaty, že daný človek je spravodlivý svojou vlastnou spravodlivosťou, zo svojich vlastných skutkov (zásluh). Nikto však nebude a ani nemôže byť ospravedlnený zo zákona, „pretože zo skutkov zákona nebude ospravedlnené pred ním niktoré telo, lebo skrze zákon poznanie hriechu“ (Rímskym 3:20 a tiež Galatským 2:16). Jediná možná cesta, ako sa človek môže stať spravodlivým pred Bohom, je ospravedlnenie z viery v evanjelium, z viery v Ježiša Krista: „Ale vediac, že sa človek neospravedlňuje zo skutkov zákona, ale skrze vieru Ježiša Krista, aj my sme uverili v Krista Ježiša, aby sme boli ospravedlnení z viery Kristovej a nie zo skutkov zákona, pretože zo skutkov zákona nebude ospravedlnené niktoré telo“ (Galatským 2:16)